Ban Lung, Cambodja

De waterval vlakbij de grens was inderdaad groot in de zin van breed, maar hoog viel wel mee.  Mooi was ie wel.

Bij de grens moesten we wel 5 verschillende kantoortjes af om overal iets in te vullen of een stempel te halen, waaronder onze gezondheidsverklaring. En natuurlijk moest je overal betalen. Maar uiteindelijk mochten we toch Cambodja in, ook al was onze lichaamstemperatuur volgens de thermometer maar 35.9 °C. 

Als eerste zouden we naar Ban Lung gaan in noordoost Cambodja. We moesten daarvoor in de bus van Phnom Penh stappen, vonden we al raar, maar er was geen andere. In Stung Treng zijn ze nog speciaal voor ons bij een kodakwinkel gestopt omdat we nog een geheugenkaartje nodig hadden voor ons fototoestel en na nog eens 10 minuten rijden kwamen ze aan ons vragen waar we eigenlijk naartoe moesten. Ban Lung dus. Tja, dan moesten we op de splitsing maar uitstappen en verder met de local bus die over 1.5 uur kwam, want daar ging die bus waar we in zaten toch niet heen. Na zo'n 2 uur gewacht te hebben in het restaurant op die splitsing was er nog geen bus geweest. De eigenaresse van het restaurant was op de hoogte van alles en die hield dus maar gewoon een minibus aan die toevallig daar even stopte. Die ging naar Ban Lung, dus had ze geregeld dat we met hun mee konden rijden. Het was wel even proppen, 6 locals die geen woord engels spraken, wij, onze tassen en nog een hoop zakken met rijst en ander eten. Na 5 minuten stonden we echter al voor een grote uitdaging; de weg was overstroomt! Er lag een plas van denk ik 30 meter lang en tot en met de bumper diep. Maar we hebben het gehaald! Na een 4 uur durende rit over een zeer slechte modderweg kwamen we dan eindelijk aan in Ban Lung. Onze eerste indruk was niet echt goed. Heel smerig, mensen gooien echt alles op straat en lang niet zo vriendelijk als in Laos.
De eerste dag hebben we lekker rustig aan gedaan. We zijn samen met een stel Franstalige Belgen op hun oude Vietnamese brommers op pad gegaan. We zijn in een meer gaan zwemmen dat eigenlijk een vulkaankrater is. Het water was dus lekker warm. Daarna hebben we nog een douche gepakt onder een waterval.

De volgende dag zijn we op een 3 daagse trekking gegaan door de jungle in het noorden met de nederlandse eigenaar van die organisatie en de locale gids Boonie. We hebben heel veel gelopen, veel natuur gezien, geslapen bij locals, bloedzuigers van ons af moeten halen, giftige spinnen bijna vastgepakt, in lekke bootjes de rivier over gestoken en veel rijstewijn gezopen. Maar we hebben ook een beetje wildlife gezien, een vleermuis, wilde everzwijnen met biggen en vanuit de verte een cobra die in de rivier aan het zwemmen was.

Na al dat back to basic waren we toe aan een warme douche en een beetje luxe voordat we de volgende dag de bus zouden nemen richting het zuiden, naar Kratie.

Na weer een lange busreis kwamen we aan in Kratie waar we niet veel meer hebben gedaan dan relaxed op de oever van de Mekong de Irrawaddy dolfijnen proberen te spotten. En we hebben ze gezien! Heel even dan. Het zijn zoetwater dolfijnen met een stompe neus. Helaas hebben we ze niet zien springen en waren ze vrij ver weg.

Morgen pakken we alweer de bus naar Siem Reap waar de Temples of Angkor liggen. De mening over Cambodjanen hebben we trouwens al wel bijgeschaafd. In Ban Lung is denken we nog niet iedereen gewend aan toeristen.

Foto's volgen zo snel mogelijk ivm met zeer trage internetverbinding.