Phnom Penh en Sihanoukville

Op de speedboot naar Phnom Penh zagen we in de verte iets raars, het leek op een tornado. Nou denken jullie zeker van jaja, dat zal wel, maar we hebben foto's om het te bewijzen, alleen deze moeten helemaal ingezoomd worden om het goed te kunnen zien en dat lukte niet goed genoeg op deze site, dus die houden jullie nog te goed. We voeren er ook recht op af. De 3 mannen in de bestuurshut stonden maar te wijzen en druk te praten, maar koers wijzigen zat er volgens mij niet in, omdat links en rechts van de boot boomtoppen boven het water uitstaken. Maar toen we vlakbij waren was de tornado ook spontaan verdwenen, raar maar echt waar!

Uiteindelijk kwamen we dan ook veilig in Phnom Penh aan, waar we een goedkoop guesthouse hebben gevonden zo'n 20 minuten lopen van het centrum. Toen ze ons daar naartoe brachten dachten we echt van waar komen we nu weer terecht, echt een achteraf buurt. Dat was het ook wel een beetje, want de 3 dagen erop heeft Roy alleen  nog maar de vraag gehoord; Wanna smoke? Hasj, weed, opium, XTC? Maar het buurtje had wel sfeer.

De eerste dag in Phnom Penh hebben we de beroemde Killing Fields bezocht en zijn we naar Tuol Sleng Genocide museum geweest. Op de Killing Fields zie je eigenlijk niet veel meer. Alleen gras met wat kuilen erin, dat massagraven zijn geweest en hutjes met omheiningen die aangeven hoeveel mensen er in zo'n klein gebied begraven lagen. Ook stond er nog een dodenboom. Deze werd gebruikt om baby's tegen dood te slaan. Er werd in de Rode Khmer tijd alles aan gedaan om de mensen zo stil mogelijk te vermoorden zodat de omgeving er niks van hoorde en daarmee niet wist wat er allemaal gebeurde in hun buurt. In het midden staat een stupa vol met schedels die op de Killing Fields zijn gevonden. Als je al die verhalen hoort is het toch wel indrukwekkend. Het Tuol Sleng museum is de grootste gevangenis/martelplek geweest van de Rode Khmer. Vroeger was dit een highschool en men kwam er in 1979 pas achter waar het de 5 voorgaande jaren voor gebruikt werd. Onvoorstelbaar dat ze dat zo verborgen hebben kunnen houden. Hier zie je foto's die de Rode Khmer in die tijd hebben gemaakt van de martelingen en lees je verhalen van hoe het was om daar te vast te zitten. Hier werd ons pas echt duidelijk wat er allemaal gebeurde in die tijd.

De volgende dag hebben we te voet de stad zelf verkend. Het is geen stad zoals we in Nederland kennen. Het heeft brede straten, bijna geen hoge gebouwen en niet normaal veel scooters die geen regels hebben, alleen de max snelheid van 40 km/h. Spookrijden, rechts inhalen, bochten afsnijden, het is hier allemaal heel normaal. Er lopen hier in een park bij een tempel ook apen gewoon vrij rond. Naast de riverside, waar allemaal bars en restaurantjes zitten is hier ook de Royal Palace. Hier mocht ik helaas niet in omdat ik geen lange mouwen aan had en ik had geen zin mijn eigen te verkleden.

Toen we ons visa binnen hadden zijn we naar Sihanoukville gegaan. Hier is eigenlijk niks anders te doen dan lekker op het witte strand liggen en in de blauwe zee te zwemmen onder genot van een pilsje en een cocktailtje. We hebben hier al een Halloweenparty meegemaakt dat erg gezellig was. Omdat de meeste geen kostuums bij hadden mocht je elkaar met fluoriserende verf onder tekenen waar dan ook flink van gebruik is gemaakt. De volgende dag heb ik Roys kleren en mijn kleren zelf met de hand gewassen in de wasserette van de guesthouse omdat het personeel er geen vertrouwen in had dat het schoon zou worden. Maar na veel moeite is het gelukt. Vanavond gaan we nog naar een fullmoonparty en morgen vertrekken we naar ons laatste land alweer van deze vakantie, Vietnam.